فرصت مناسب تفکیک وزارتخانه
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۱۸۰۹۶
حجت اله فیروزی پور گفت: با توجه به اینکه کمیسیون عمران با طرح تفکیک وزارتخانه راه و شهرسازی موافقت کرده اما به نظر میرسد که دولت تمایلی به اجرایی شدن این تفکیک ندارد.
به گزارش ایران اکونومیست، وزارت راه و شهرسازی در حال حاضر وزیر برای اداره وزارتخانه ندارد و این میتواند دلیلی باشد برای تفکیک این وزارتخانه با توجه به اینکه در چند روز گذشته نمایندگان مجلس در خصوص اینکه این وزارتخانه بهتر است تفکیک شود چرا که در حال حاضر بحران راه و مسکن بسیار به چشم میخورد و در این میان برخیها موافق تفکیک هستند برخیها هم مخالف این تفکیک هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امروز بهترین فرصت تفکیک وزارتخانه
حجت الله فیروزی پور؛ نماینده مجلس درباره تفکیک وزارت راه و شهرسازی در خصوص تفکیک وزارتخانه راه و مسکن به ایران اکونومیست گفت: با توجه به اینکه کمیسیون عمران با طرح تفکیک این وزارتخانه موافق است اما به نظر میرسد که دولت تمایلی به اجرایی شدن این تفکیک ندارد.
وی درباره لزوم تفکیک این وزارتخانه نیز بیان کرد: وزارت و را و شهرسازی ربطی به مسکن ندارد و ادغام این وزارتخانهها از اول هم اشتباه بود، چرا که یک نفر نمیتواند هم مشکل راه را حل کند هم مسکن را، این دو اساساً با یکدیگر مرتبط نیستند، از سوی دیگر در حال حاضر در بخش حمل و نقل زمینی، دریایی و هوایی مشکلات زیادی هست که باید به آن رسیدگی شود در خصوص مسکن هم بهتر است نگوییم که چقدر مشکل دارد.
این نماینده در پایان بیان کرد: بهترین زمان تفکیک میتواند همین امروز باشد، چرا که وزیر در وزارتخانه نیست و این میتواند فرصت مناسبی برای تفکیک این وزارتخانه باشد.
منبع: خبرگزاری مهر برچسب ها: تفکیک وزارت راه و شهرسازی ، وزارت راه و شهرسازی ، راه و شهرسازیمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: تفکیک وزارت راه و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی راه و شهرسازی تفکیک این وزارتخانه وزارت راه و شهرسازی تفکیک وزارتخانه تفکیک وزارت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۱۸۰۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمار بدون روتوش نهضت ملی مسکن/ ساخت ۴ میلیون مسکن شاید وقتی دیگر!
عمر دولت سیزدهم از نیمه گذشته و آمارهای به دست آمده نشان از عقب ماندگی جدی دولت و وزارت راه و شهرسازی نسبت به وعده انتخاباتی ساخت ۴ مبلیون واحد مسکونی دارد.
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو_ علیرضا بابایی: قریب به سه سال از شروع فعالیت دولت سیزدهم میگذرد، به دلیل کمکاری در تولید مسکن در دهه گذشته یکی از شعارهای اصلی سید ابراهیم رئیسی در ایام انتخابات ریاست جمهوری ساخت چهار میلیون واحد مسکونی بود. البته این موضوع از سوی مجلس شورای اسلامی نیز به عنوان قانون بر عهده دولت گذاشته شده است.
پس از تشکیل دولت این شعار تحت عنوان نهضت ملی مسکن پیگیری و ماموریت اجرایی آن به وزارت راه و شهرسازی سپرده شد.
ظرف چند سال اخیر هیچ آمار دقیقی در رابطه با میزان پیشرفت نهضت ملی مسکن ارائه نشده است. مسؤولان وزارت راه و شهرسازی و وزیر این وزارتخانه همواره در پاسخ به این سوال که تاکنون چند واحد ساخته یا تحویل مردم شده، بصورت کلی اعلام میکنند تعدادی خانه در حال ساخت است و هر چند هفته یک بار ۱۰۰ الی ۲۰۰ هزار واحد به آمار قبلی اضافه میکنند.
البته آنها توضیح نمیدهند که این واحدها کجاست؟ چه تعدادی خودمالکی است یا چه تعداد قرار است توسط انبوهسازان ساخته شود. نکته عجیبتر اینکه دولت به طور متوسط هر دو ماه یکبار مراسم افتتاح واحدهای مسکونی و تحویل آنها را به مردم برگزار میکند که در اکثر موارد این واحدها مربوط به پروژه مسکن مهر است.
مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی بهمن ماه سال گذشته به طور اجمالی در جمع اصحاب رسانه اعلام کرد ۲ میلیون ۱۰۰ هزار واحد مسکونی در قالب طرح نهضت ملی مسکن در حال ساخت است. (این آمار هم اکنون به بیش از ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار واحد رسیده است.)
خبرگزاری دانشجو، توانسته است به ریز اطلاعات مرتبط با ساخت مسکن تا پایان دی ماه سال گذشته دسترسی پیدا کند که گویای عملکرد غیر قابل دفاع وزارت راه و شهرسازی در حوزه ساخت مسکن است.
بر اساس این گزارش تا پایان دی سال ۱۴۰۲ ساخت دو میلیون و ۱۱۰ هزار واحد تعیین تکلیف و جانمایی شده است که تصدیق کننده اظهارات مهرداد بذرپاش است. اما دقیق شدن روی آمار نشان میدهد که واقعیت با آنچه در افکار عمومی بیان میشود، متفاوت است.
طبق آمار موجود، دولت در ۳۹۸ هزار و ۱۰۱ مورد صرفا زمین به متقاضیان واگذار کرده؛ البته بخشی از این زمینها هم هنوز واگذار نشده و در شهرهای مختلف جانمایی شده است.
همچنین ۱۱۵ هزار و ۷۴۱ مورد مربوط به مسکن مهرهای تکمیل شده است. در این موارد نیز نمیتوان گفت که دولت اقدام به ساخت مسکن کرده بلکه ماموریت پایان نیافته دولتهای پیشین را به سرانجام رسانده است. البته بررسیها نشان میدهد در همین موارد هم آنچنان کار عمرانی انجام نشده و اقداماتی حقوقی در راستای تعیین و تکلیف حقوقی پیگیری شده است.
موضوع قابل تامل دیگر آمار مربوط به واحدهای نیروهای مسلح است؛ حدود ۲۱۰ هزار واحد از ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار واحد اعلامی در حال ساخت از سوی وزارت راه و شهرسازی ناظر به این واحدهای مسکونی است. بررسیها نشان میدهد که دولت هیچ نقشی در ساخت این واحدها نداشته و صرفا نقش تسهیلگر را در ساخت آنها بازی میکند.
۲۱۵ هزار واحد نیز از گزارش کار وزارت راه و شهرسازی مربوط به بازسازی بافتهای فرسوده است. در این واحدها دولت صرفا نقش معرف تسهیلات بانکی را بازی میکند و در روند ساخت بار دیگر تاثیر گذار نیست.
همانطور که اشاره شد حدود نیمی از عملکرد دولت سیزدهم در حوزه مسکن صرفا معطوف به تخصیص زمین و تسهیلات مسکن است اما در زمینه واحدهای در حال ساخت نیز اقدام آنچنانی انجام نشده و صرفا کار در حد جانمایی پیش رفته است.
در جدول بالا صرفا دو مورد «واگذاری زمین اجاره ۹۹ ساله» و «واحدهای حمایتی تعریف شده موثر» که مجموع آنها به ۹۰۲ هزار و ۵۱۷ واحد میرسد مستقیما مربوط به نهضت ملی مسکن است و از این تعداد تنها ۳۰۵ هزار واحد در مرحله فوندانسیون قرار دارد که ۴۵ هزار واحد آن به مرحله سفت کاری رسیده است.
آن طور که پیداست با گذشت ۳ سال از عمر دولت سیزدهم نمیتوان انتظاری از تحقق وعده ساخت چهارمیلیون مسکن داشت چراکه آمار گویای عملکرد ضعیف وزارت راه و شهرسازی در این خصوص است. البته شایسته است در اینجا مطرح شود که ساخت مسکن در دولت سیزدهم به مراتب از دولت قبل جلوتر است و نباید زحمات انجام شده در این راستا را نادیده گرفت اما اقدامات انجام شده با نقطه مطلوب و ایدهآل فاصله معناداری دارد.